Poznajmy się.

bezczelna.

Może na wstępie powiemy kilka słów o sobie ^^.

Moja przygoda z pisaniem zaczęła się w wakacje na przełomie piątej, a szóstej klasy podstawówki. Było to zainspirowane książkami, jakże by inaczej, pani J.K.Rowling. Zaczynałam od głupich opowiadanek w zeszycie, aż w końcu założyłam mojego pierwszego bloga, którego ze względów sentymentalnych trzymam do dziś (oczywiście podgląd na notki został wyłączony xD). Pamiętnik Jamesa Pottera wytrzymał rok, aż rok, jak doszłam do wniosku po mojej późniejszej egzystencji na serwerze 'blog onet'. Wstyd się przyznać, ale zawsze brakowało mi chęci i zapału na dokończenie, któregokolwiek z moich opowiadań. Ostatnio postawiłam sobie za punkt honoru, by osiągnąć zamierzony cel i coś w końcu skończyć. Nie wiem, jak to wyjdzie, ale staram się. W każdym razie ostatnio zaczęłam tłumaczyć, idzie jak idzie, by doszlifować moje ubytki w języku angielskim. Początki zawsze są trudne, ale wierzę, że będzie coraz lepiej. W ostatnie wakacje natrafiłam na opowiadania yaoi z tematyki HP, które do reszty mnie pochłonęły i zainspirowały. Można powiedzieć, że jestem od nich uzależniona i chętniej czytam je, niż 'zwykłe' paringi. Czyżby obsesja? Być może ^^. Starczy już tych wypocin na mój temat. Dodam jeszcze nieco o moich zainteresowaniach. Interesuję się pisaniem opowiadań (jak można zauważyć), muzyką, którą w przyszłości chciałabym zająć się zawodowo, może nie na pełen etat, ale z czystej satysfakcji, którą z niej czerpię. Najbardziej lubię słuchać screamo, rock, emocore, punk, crunk, electro, czyli coś z tych mocniejszych dźwięków. Brokencyde, jest przeze mnie ubóstwiany. Myślę, że to by było na tyle ^^. W końcu xD.

Lyssan

Mój charakter idealnie opisuje moja liczba numerologiczna. Jestem Ósemką: pewną siebie, nie licząca się w żadnym stopniu ze zdaniem innych Ósemką. Nie żebym była egoistką. Jestem też przede wszystkim choleryczką, potrafię się zdenerwować przez absolutnie wszystko (a to bywa uciążliwe).
Pierwsze cztery części Harry'ego Pottera dostałam pod choinkę, na jakieś bardzo odległe Święta Bożego Narodzenia. Od tamtej pory kocham czytać.
Piszę również, do szuflady. Nie lubię być krytykowana, ale sama chętnie krytykuje innych (hipokrytka?), podobnie jest z błędami - swoich nie dostrzegam, błędy innych rażą mnie w oczy.
Czego słucham? Po trochu wszystkiego, żyjemy w końcu w plastikowo-masowej erze mało oryginalnych subkultur. Uwielbiam czytać lekkie, śmieszne, ale inteligentne książki (m.in. wszystkie części pamiętnika Adriana Mole). Aha! Moją wielka pasją jest język polski, pewnie dlatego nigdy nie przykładałam wagi do nauki języków obcych, więc raczej wam nic nie przetłumaczę.
No i, hm... myślę, że to by było wszystko ; )

bezczelna - grasz na jakimś instrumencie? Ja zawsze chciałam się czegoś nauczyć, na gitarze, fortepianie, skrzypcach - bez znaczenia, chciałam mieć coś wspólnego z muzyką. Teraz jestem już chyba trochę za stara... ; )

bezczelna.

Niestety nie gram, ponieważ moje błagania rodziców o zapisanie mnie na jakiekolwiek nauki spełzły na niczym. Jednak planuję nauczyć grać się na gitarze elektrycznej. Jak nie z ich pomocą to sama.
Chciałam też nauczyć się screamować (nie wiem jak to nazwać ^^), ale niestety w pobliżu nie ma żadnego nauczyciela i od tego niszczy się głos, więc na razie sobie odpuszczę.
Lyssan, nigdy nie jest na nic za późno ; ).

Lyssan

A ja zawsze chciałam nauczyć się grać na perkusji, tj. nie zawsze dopiero niedawno tak sobie zamarzyłam. Dużo wcześniej chciałam grać na skrzypcach, bo to taki piękny instrument (albo na pianinie, jak napisałam wyżej; na gitarze nigdy mi za bardzo nie zależało, ale miło by było grac na czymkolwiek xD). Obawiam się, że na naukę gry na skrzypcach czy na pianinie jest za późno. Takich rzeczy powinno się uczyć od dziecka, trzeba wyćwiczyć palce i dużo ćwiczyć. Ja na ten moment nie mam tak dużo czasu, żeby ćwiczyć codziennie i to po parę godzin.
Jestem teraz całkowicie pochłonięta swoją inną pasją - jazdą konną.

Kimuś

Moja kolej chyba.
Gdy miałam dokładnie 9 lat, zaczęłam fascynować się czytanymi (głównie przez mamę, w tym wieku czytanie jest raczej uciążliwe) książkami. Po przeczytaniu "Dzieci z Bullerbyn" podjęłam pracę nad moim pierwszym dziełem. Pisałam i pisałam, aż w końcu powstała "książka". Miała pełnych dziesięć stron Worda, błędów bez liku i zero inteligentnej treści, ale każdy w zasięgu mojego wzroku musiał przeczytać moje dzieło. I tak się zaczęło. Rok czy dwa lata później chciałam dołączyć do Serii Magicznych Pamiętników z Hogwartu, która do dziś działa i zajmuje się losami uczniów. Jednak zorientowawszy się, że jeden z warunków wstąpienia to ukończone 13 lat, moje chęci nieco osłabły. Wtedy też pokochałam czytanie. Przeczytałam wszystkie tomy "Harry'ego Pottera", "Władcy Pierścieni" (w których to się zakochałam) oraz "Adriana Mole'a" i "Pamiętniki Księżniczki".. Z biegiem czasu do zbioru dołączyła Saga "Zmierzch" oraz "Atramentowe Serce". Coraz częściej zaczęłam zajmować się pisaniem. Dużo uczyłam się na języku polskim, co mi pomagało. Do dziś objawiają się u mnie jednak problemy z tą przeklętą interpunkcją.. Potem zaczęłam wygrywać konkursy. Zajęłam trzecie miejsce w Polsce i wygrałam 50 zł. Potem przyszła kolej na I miejsce w ogólnopolskim konkursie i wygrałam 120 zł. Od burmistrza mojego miasta otrzymałam 250zł, za wybitne osiągnięcia. Tak się bogaciłam, kształciłam i nadal pisałam. W końcu przyszedł czas na możliwość dołączenia do upragnionej Serii. I dołączyłam. Dziewczyny przyjęły mnie z uśmiechem.
Do teraz trwam w serii, piszę na konkursy i nie przestaję się na tym bogacić.. xDD